Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… … Słownik języka polskiego
słyszeć — ndk VIIb, słyszećszę, słyszećszysz, słyszećszał, słyszećszeli, słyszećszany 1. «mieć słuch, odbierać wrażenia dźwiękowe; nie być głuchym, być zdolnym do słuchania» Mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli. Nie słyszał, co się do niego mówiło.… … Słownik języka polskiego
słyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, słyszećszę, słyszećszy, słyszećszał, słyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} reagować na bodźce zewnętrzne zmysłem słuchu, odbierać wrażenia dźwiękowe, posiadać słuch, nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słyszane to rzeczy, żeby... — słyszane to rzeczy, żeby... {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co: kto to słyszał: Słyszane to rzeczy, żeby opuszczać niedzielną mszę? {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podobny — podobnyni, podobnyniejszy 1. «mający pewne cechy zbieżne, prawie identyczne z czymś, z kimś; zbliżony do kogoś wyglądem, przypominający kogoś» Bardzo, bliźniaczo, uderzająco podobny. Sen podobny do omdlenia. Bracia podobni do siebie z charakteru … Słownik języka polskiego
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
niknąć — przy kimś, przy czymś, w porównaniu z kimś, z czymś «tracić na wartości, znaczeniu w porównaniu z kimś, z czymś, wydawać się mniej atrakcyjnym, efektownym w porównaniu z kimś, z czymś»: Kto kiedy – w kraju – słyszał o stoczni w Ustce? Ginie przy… … Słownik frazeologiczny
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego
tysiąc — m II, D. a; lm M. e, D. tysiącsięcy 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1000» Przejechać tysiąc kilometrów. Tysiąc harcerzy maszerowało w kolumnie. Dwa tysiące turystów przybyło do Zakopanego. Brak mi paru tysięcy złotych. W roku tysiąc… … Słownik języka polskiego
